تنظیمات استایل سایت

انتخاب نوع نمایش

  • Full
  • Boxed

انتخاب رنگ

  • skyblue
  • green
  • blue
  • coral
  • cyan
  • eggplant
  • pink
  • slateblue
  • gold
  • red

اختلال شخصیت دوری گزین چیست؟

اختلال شخصیت دوری گزین

اختلال شخصیت دوری گزین چیست؟

 

 

در مقاله های پیشین وبسایت دکتر سید سادات سپهرتاج، دکتر اعصاب و روان شیراز، با انواع اختلال شخصیت آشنا شدیم. همان طور که در این مقاله آمده است، شخصیت دوری گزینی یکی از موارد مربوط به گروه C از انواع اختلالات شخصیت می باشد. و طبق آن چه گفتیم، این اختلال مربوط به افرادی است که از دیگران دوری و اجتناب می کنند. نام دیگر آن هم اختلال اجتنابی است. اما در این مقاله قصد داریم با جزئیات بیش تری بررسی کنیم که اختلال شخصیت دوری گزین چیست؟ با ما همراه باشید.

 

معرفی اختلال شخصیت دوری گزین

افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت دوری گزین یا اجتنابی هستند، رفتار هایی هراسان و مضطرب دارند. آن ها از اینکه در اجتماع پذیرفته نشوند، ترس دارند. به همین دلیل نیز از دیگران دوری و اجتناب می کنند. این در حالی است که علاقه و اشتیاق به ارتباط برقرار کردن با دیگران در آن ها دیده می شود. اما از ترس قضاوت منفی شدن از طرف دیگران، تنهایی و کناره گیری را ترجیح می دهند.

از مشخصه های اصلی این اختلال می توان به احساس بی لیاقتی و بی کفایتی، عزت نفس پایین، خود را پایین تر از دیگران دیدن، خجالت زدگی و اضطراب در رفتار اشاره کرد.

 

علائم و نشانه های شخصیت اجتنابی

معمولا افرادی که شخصیت اجتنابی و دوری گزین دارند، نشانه ها و علائم زیر را از خود نشان می دهند:

  • ترس از پذیرفته نشدن و انتقاد شدن توسط دیگران
  • خودداری از فعالیت های شغلی
  • ارتباط برقرار نکردن با دیگران با وجود انگیزه ی این کار
  • خجالت زدگی و سرخ شدن
  • داشتن عذاب زیاد به دلیل احساس بی کفایتی
  • نگرانی از شرکت در جمع
  • احساس حقارت، بی عرضگی و بی لیاقتی داشتن
  • نداشتن یا کم بودن روابط صمیمانه با دیگران
  • عزت نفس و اعتناد به نفس پایین
  • حساسیت داشتن نسبت به نظرات منفی دیگران

 

درمان این اختلال چیست؟

این اختلال ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، تجربه های ناخوشایند و … اتفاق بیفتد. به هر دلیل که باشد، به راحتی می توان آن را توسط مراجعه به روانپزشک درمان کرد. روش درمان بسته به نظر روانپزشک است. یکی از بهترین درمان ها برای این اختلال، صحبت درمانی می باشد. دارو درمانی، روان درمانی، رفتار درمانی و … نیز با توجه به نظر پزشک و وضعیت بیمار ممکن است انجام شود.

افراد مبتلا به این اختلال بسیار حساس هستند. توجه داشته باشید که هنگام برخورد با این افراد، به آن ها نشان دهید که برایتان مهم هستند و آن ها را همانطور که هستند می پذیرید. سعی کنید آن ها را مور انتقاد و سرزنش قرار ندهید.

 

 

دسته بندی : مطالب متفرقه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.